Ο άνθρωπος πάντα έβλεπε στους μύθους  οντότητες γεννημένες για χάρη του, οντότητες που ήρθαν στον κόσμο να του προσφέρουν ζωή, πάθος, λύτρωση και σωτηρία. Έτσι οι άνθρωποι συνέλαβαν τις θεότητές τους, ως όντα ανεξάντλητης γονιμότητας με άφθονα πλούτη στη διάθεσή τους. Η Δήμητρα προστάτευε τη Γεωργία, η Άρτεμη προσέφερε το κυνήγι, ο θεός Πάνας καθοδηγούσε τους κτηνοτρόφους, η Εστία προστάτευε την οικογένεια, ο Ποσειδώνας κυριαρχούσε στις θάλασσες, ο Ασκληπιός γιάτρευε τους ανθρώπους, ο Απόλλωνας τους ηρεμούσε με τη μουσική, ο Ήφαιστος τους έμαθε τη φωτιά και πώς να τη χρησιμοποιούν. Έτσι οι Έλληνες είχαν ένα πλεονέκτημα. Να διδαχθούν από τους θεούς και να αξιοποιήσουν τις πρώτες ύλες που τους πρόσφερε η Μητέρα-Γη. 

 Οι θεοί εκτός από το να απονείμουν στον άνθρωπο τον τίτλο του βασιλιά της γης, του προσφέρουν και διάφορα ευεργετήματα, που, χωρίς αυτά δεν θα μπορούσε να υπάρξει πολιτισμός. Οι θεοί γέμισαν τις θάλασσες και τους ποταμούς με ψάρια, χάρισαν γονιμότητα στους αγρούς, δημιούργησαν τους σπόρους και με διάφορες επινοήσεις, μεταβίβασαν στους ανθρώπους τα βασικά εργαλεία, όπως το αλέτρι, το ζυγό, το καλούπι, το μυστρί και άλλα βασικά εργαλεία επιβίωσης, καθώς και το σιτάρι, την ιατρική, τη φωτιά, τη γραφή, τις τέχνες κλπ.  

Η κατανάλωση των φυτών της γης και η μαγεία της μαγειρικής, αποκαλύφθηκαν με τη χρήση της φωτιάς που μέχρι τότε, τη γνώριζαν μόνο από τις φωτιές που άναβαν οι κεραυνοί του Δία. Χάρη στη φωτιά σώθηκε ο άνθρωπος και αυτή ήταν δώρο του Προμηθέα που την πήρε από τους θεούς. Γρήγορα η φωτιά διαδόθηκε και έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης τεχνολογίας, καθώς άρχισε να αξιοποιείται όχι μόνο για ζεστασιά αλλά και για μαγείρεμα της τροφής, φωτισμό και δημιουργία νέων σκευών και αντικειμένων. Το μαγείρεμα άλλαξε και τις κοινωνικές συνήθειες του ανθρώπου ο οποίος ξεκίνησε να μοιράζεται την τροφή του γύρω από τη φωτιά. Με την ανάπτυξη της γεωργίας, περίπου 10.000 χρόνια πριν, η διατροφή μας εξελίχθηκε για να περιλάβει τις τροφές που σήμερα θεωρούμε βασικά προϊόντα...